Epitafia

Ave Maria

Jezu ufam Tobie

Pamięć nie umiera

Pamięć wiecznie trwa

W Bogu zbawienie

Na zawsze w naszych sercach

Bóg jest miłością

Bóg tak chciał

Śpieszmy się kochać ludzi, tak szybko odchodzą...

Żyjesz w naszych sercach

...Boże tak żal..

To nie był czas, to nie była pora

Pokój jego (jej) duszy

Bóg sam wybrał czas

Odszedłeś tak nagle, że ani uwierzyć, ani się pogodzić

Jest taki ból o którym lepiej nie mówić, bowiem najlepiej wyraża go milczenie.

Zniknąłeś mi z oczu na wieczne sny, Zostawiłeś mi smutek i wieczne łzy.

Żal nasz bezmierny, cicha łza się sączy, ucichnie wtedy, kiedy Bóg nas złączy.

Ludzie żyją tak długo, jak długo inni pielęgnują pamięć o nich myśląc i kochając.

Nie pytam, Cię Boże dlaczego go zabrałeś, lecz dziękuje za to, że nam go dałeś.

Kto żyje w sercach tych, którzy pozostają, nie umiera.

Odszedłeś, ale żyjesz w naszej pamięci.

Są chwile i ludzie, których się nie zapomina.

Śmierć boli nie tych, którzy odchodzą, lecz tych, co wśród żywych pozostają.

Pamięć pozostała.

...pozostaniesz na zawsze w sercach tych, którzy Cię kochali…

Dla świata byłeś tylko cząstką, dla mnie całym światem.

Rozłąka jest naszym losem,spotkanie naszą nadzieją.

Na zawsze w naszej pamięci.

Nigdy nie zapomnimy Ciebie.

NON OMNIS MORIAR (NIE WSZYSTEK UMRĘ)

Trudno jest powiedzieć – żegnaj na zawsze, komuś najbliższemu.

W krzyżu zbawienie

Można odejść na zawsze, by stale być blisko.

Kto znał wspomni- Kot kochał nie zapomni.

Nie umiera ten, kto pozostaje w sercu i pamięci bliskich.

Śmierć to samotność i wolność ostatnia.

Umarłeś po to, aby żyć.

Tu Ciebie nie ma, lecz jesteś przecież… i pozostaniesz w jasnym świecie, jest coś co mrokom się opiera, jest PAMIĘĆ. A ona NIE UMIERA .

Pokój Ci wieczny w cichej krainie, gdzie ból nie sięga, gdzie łza nie płynie,

gdzie słyszysz Boga głos serdeczny „Pokój Ci wieczny”

Wszystko co miała najdroższego w tym grobie się mieści, śmierć zabrało radość, nie wzięła boleści.

Odszedłeś cicho i bez pożegnania, jak ten co nie chce swym odejsciem smucić, jak ten co wierzy w chwili rozstania, że niebawem wróci.

Zamknęły się ukochane oczy, spoczeły spracowane ręce, przestało bić kochane serce.

Ty żyjesz, choć martwe twe powieki, bo w sercach naszych trwać będziesz na wieki.